Category Archives: The places

Monroy Farm: From one generation to the next

Posted on by under Over coffee, The Farms, The places

{For English, please scroll down}

Ο ιδιοκτήτης Don Uberto μαζί με τον γιο του MIlton, που είναι αγρονόμος, τρέχουν τη φάρμα των Monroy από γενιά σε γενιά. Σε μια επίσκεψή μου εκεί πριν μια τετραετία, συμφωνήσαμε από κοινού να προμηθεύουν την Taf με ολόκληρη την ετήσια παραγωγή τους, μια δέσμευση που συνεχίζεται καθώς το προϊόν τους παραμένει συνεπές στην ποιότητα και τα χαρακτηριστικά του κάθε χρόνο.

img_8830
Η φάρμα βρίσκεται στο San Juan de la China, στην Βόρεια Τολίμα.  Την ημέρα την επίσκεψης βρέθηκα μπροστά σε διάφορες φυτέυσεις νέων μικρών δέντρων, που γίνονται στα πλαίσια αντικατάστασης και ανανέωσης. Μεγάλη έκπληξη  για μένα ήταν όταν είδα την Isabella, το αυτοκίνητο που μεταφέρει το καφέ από το wet mill στο dry mill στην Tolima, να φέρει το αυτοκόλλητο της Taf!


Πώς βλέπει άραγε ένας έμπειρος παραγωγός τον καφέ; Σίγουρα όχι όπως τον βλέπει ο roaster ή ο καταναλωτής. Στο βίντεο θα δείτε μια μικρή κουβέντα που κάναμε σχετικά με τις πρακτικές και το μέλλον της φάρμας, από την πρώτη γενιά ως την επόμενη, όπου ο Umberto και ο Milton απαντάνε στις ερωτήσεις μου.

https://www.youtube.com/watch?v=SWO7jR7Hb-c

Umberto Monroy- “Για την οικογένεια Monroy, ο καφές είναι τα πάντα. Είναι το επάγγελμά μας, είναι οι οικονομικοί μας πόροι, αυτό που γνωρίζουμε να κάνουμε και που μας αρέσει, είναι ό,τι  κάνουμε εδώ και χρόνια, αφού παραδοσιακά είμαστε παραγωγοί καφέ. Είναι ο τρόπος ζωής μας, και χαιρόμαστε να ασχολούμαστε με τον καφέ!”

Milton Monroy ” Είμαστε πολύ χαρούμενοι που είμαστε παραγωγοί καφέ, αφού όντως ο καφές είναι για εμάς το παν!
Ο πατέρας μου ειδικά, αφού και η δική του οικογένεια ανατράφηκε με τον καφέ, και τώρα κι εγώ,  απο μικρός ήμουν μέσα στον καφέ, όλη μας την ζωή την συνοδεύει αυτή η καλλιέργεια, αυτό το προϊόν. Με βλέπω στην Finca San Pedro για πολλά χρόνια ακόμα, είναι κάτι προβλεπόμενο.
Σκέφτομαι πως κάνω ό,τι χρειάζεται, με ευθύνη, και με τον καλύτερο τρόπο.
H δέσμευσή μου ήταν αυτή για δέκα χρόνια τώρα και μάλιστα με βλέπω να πράττω με τον ίδιο τρόπο για άλλα είκοσι. Όπως φαίνεται ως τώρα, μέχρι τα γηρατειά μου. Αυτός είναι ο τρόπος ζωής μου, είναι τα προς το ζην μου, είναι η κοινωνική μου πλευρά και η εργασία μου ταυτόχρονα, και έχω δεσμευθεί να δουλεύω για αυτό που μου αρέσει, να βρίσκομαι εδώ, επιδιώκοντας να παράγω ένα πολύ καλό προϊόν”.

img_8842

Βγάλαμε μια οικογενειακή φωτογραφία μαζί με τον φίλο και συνεργάτη Μάρκο και την οικογένεια του Ουμπέρτο Μονρόυ. Χαίρομαι κάθε φορά να τους συναντώ και να κουβεντιάζω μαζί τους.

The owner Don Umberto with his son Milton, who is an agronomist, run the Farm Monroy from generation to generation. On a visit there, about four years ago, we agreed to supply the Taf with their entire annual production, a commitment that continues as their product remains consistent in quality all these years.

The farm is located in San Juan de la China, in northern Tolima. On the day of the visit I witnessed several new plantings, which will refresh the soil. A big surprise for me was Isabella, the car carrying the coffee from the wet mill to dry mill in Tolima, that had a Taf sticker on it!

What an experienced producer thinks about coffee? Certainly not as a roaster or a consumer. In the video you will see a little chat we had about the practices and the future of the farm, from the first generation to the next, where Umberto  and Milton answer my questions.

Umberto Monroy- “For the Monroy family, coffee is everything. It is our profession, is our financial resources, we know what to do and of course  we like it, is what we do for years, since we are coffee producers by tradition . It is our way of life, and we are pleased to deal with the coffee! “

Milton Monroy “We are very happy to be coffee producers, since in fact the coffee is for us the way of living! My father especially and his family grew up with coffee, and me personally since a little child, I was into coffee; all our life is accompanied by this culture, this product. I see myself in Finca San Pedro for many years more, it is something already planned. I think that I do what it takes, with responsibility, and in the best possible  way. My commitment was this for ten years now, and I see myself do the same way for another twenty, until my old age. This is my way of life, it is my livelihood, is my social part and my profession at the same time, and I have pledged to work for what I like most; to be here trying and heading with a lot of work to a very good product “. 

We took a family photo along with the friend and colleague Marco, and the family of Umberto Monroy. I’m glad whenever I meet them and have such an interesting chat with them.

Coffee Adventure

Posted on by under The Farms, The places

img_9251

[For English, please scroll down]
Το κείμενο αποτελεί ένα ζωντανό ημερολόγιο, από τις ημέρες που βρισκόμουν στην Κολομβία τον Νοέμβριο.  Η Σιέρα Νεβάδα είναι μια εντυπωσιακή οροσειρά, με εξαιρετική εγγύτητα στη θάλασσα. Το βόρειο κομμάτι των Άνδεων, στην βορειότερη πλευρά της Κολομβίας, το οποίοι επισκέπτομαι παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον. Εδώ είναι η γη αυτοχθόνων πληθυσμών, συγκεκριμένα τεσσάρων φυλών, Arhuaco, Wiwa, Kankuamo, Kogi,  που κατοικούν την περιοχή από πριν ακόμα ο Κολόμβος ανακαλύψει την περιοχή. Οι τελευταίοι φορούν  ένα λευκό στρογγυλό «καπέλο», σα να παρομοιάζουν  το κεφάλι τους με τις χιονισμένες κορυφές της Σιέρα Νεβάδα. Παρόλο που στην περιοχή καλλιεργείται τόσο το κακάο όσο και ο καφές, και μάλιστα με παραδοσιακές ποικιλίες οργανικής καλλιέργειας, όσον αφορά τον καφέ, το προϊόν δεν είναι μέχρι σήμερα κάτι το εξαιρετικό. Ωστόσο, κάτι νέο γεννιέται κι αυτός ήταν εξάλλου κι ένας από τους λόγους της επίσκεψής μου. 

The Kogi’s. Photo credits: La Palma y El Tucan
Water cascada!
New coffee project in the area


Το ταξίδι – μαζί με μια μικρή περιπέτεια- ξεκίνησε αεροπορικώς, από την Μπογκοτά στην Σάντα Μάρθα κι από εκεί οδικώς, προς την μεγάλη ανηφόρα της Σιέρα Νεβάδα. Τελικός προορισμός ήταν μια απομακρυσμένη φάρμα, με μεγάλη υψομετρική διαφορά από το σημείο αναχώρησης. Μαζί με τους φίλους, Φελίπε, Σεμπάστιαν και Μάρκο, Τζον και Ούγκο μπήκαμε σε ένα ανθεκτικό τζιπ 4χ4, που μας κουβάλησε. Στην διαδρομή περάσαμε από τον ίσως παλαιότερο μύλο της Κολομβίας, καθώς όμως δεν υπήρχε ελεύθερος χρόνος, προγραμματίσαμε την επίσκεψη μας για  την επιστροφή.

Το τοπίο δεν είχε μεγάλες εναλλαγές, καθώς ο δρόμος περνούσε κατά κύριο λόγο μέσα από τροπικό δάσος, ουσιαστικά ένα κομμάτι ανεξερεύνητης «ζούγκλας», με ένα χωμάτινο μονοπάτι – το οποίο και χρησιμοποιήσαμε. Λίγο μετά μας περίμεναν μουλάρια, για να μας οδηγήσουν ως τη φάρμα. 
Παλιότερα, άλλωστε, ο καφές μεταφερόταν  μόνο με μουλάρια από τις δυσπρόσιτες φάρμες σε όλη τη χώρα. Ετσι εμπνεύστηκαν μάλλον και το λογότυπο με το σύμβολο του Juan Valdez , με το μουλάρι, που φέρει το Federacion Nacional de Cafeteros.

img_9202
Το πόσο άξιζε ο κόπος φαίνεται από τις φωτογραφίες, με ανεμπόδιστη θέα στον εξαιρετικό κόλπο της Santa Martha. Το κανάλι για την επεξεργασία πλυσίματος, βρίσκεται σε απόλυτη ευθεία με τον ορίζοντα, φαίνεται σα να καταλήγει στη θάλασσα- και ο καφές σα να είναι έτοιμος για «εξαγωγή»!Ο σταθμός βρίσκεται αρκετά χρόνια εκεί, με παλιό και σύγχρονο εξοπλισμό. Πάντα έχει ενδιαφέρον να συζητάς με τους ντόπιους,  διηγούνται ιστορίες που για εμάς τους Δυτικούς μπορεί να μοιάζουν απίστευτες.

img_9266
Ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα χρωμάτισε τον δρόμο της επιστροφής, όπου μας περίμεναν τα υπομονετικά ζώα. Λίγο πριν το τέλος της διαδρομής,  το αυτοκίνητο παραλίγο να τουμπάρει, από τις απανωτές λακκούβες. Πιάστηκε η αναπνοή μας για μερικά δευτερόλεπτα. Εδώ μπορείτε να δείτε το video.

 

Με τα ίδια οχήματα επιστρέψαμε σε ένα μικρό χωριό, τη Minca, σε ένα οικολογικό ξενοδοχείο, το Sweet Harmony. Το πρωί έφτιαξα καφέ, τι άλλο από ένα υπέροχο Κολομβιανό, το Julio Cortez, που παράγεται από το πρόγραμμα Neighbors and Crops της La Palma y El Tucan. Τον άλεσα σε μύλο χειρός και τον παρασκεύασα σε coffeepress. 
Η επίσκεψη στον παλιό μύλο είχε μεγάλο ενδιαφέρον. Υπήρχαν τα καλά, παλιά μηχανήματα που χρησιμοποιούνται ακόμα και παράγονται οι  παραδοσιακά πλυμένοι καφέδες της Κολομβίας. Εκεί δοκιμάσαμε τοπικές μπίρες μιας μικροζυθοποιίας που λειτουργεί εντός του μύλου. Παρόλο που ήταν πρωί ήπιαμε μια νόστιμη pale ale. Ο μύλος χρησιμοποιεί το νερό του ποταμού που διασχίζει την περιοχή τόσο  για το πλύσιμο του  καφέ όσο και για την ζυθοποιία. Εκεί επίσης καβουρδίζουν τον καφέ του μύλου σε έναν παμπάλαιο μηχάνημα και το σερβίρουν επί τόπου. Αυτή η επίσκεψη στην περιοχή αν και ολιγόωρη, μου δημιούργησε δυνατές αναμνήσεις.

 

These are some words to this live diary, of the days I spent in Colombia in November. The Sierra Nevada is an impressive mountain range, with proximity to the sea. The northern part of the Andes, in the northern part of Colombia, which I visited is of great interest. Here is the land of indigenous peoples, mythical tribes of Arhuaco, Wiwa, Kankuamo and Kogi, living here years before Colobus discovered the land.  The Kogi’s wear a white round ‘hat’, so as to resemble to the snowy peaks of the Sierra Nevada. Although in the area both cocoa and coffee are cultivated, mostly with traditional organically grown varieties, as coffee is concerned, the product up to today was not something extraordinary. However, one of the main reasons for my visits is that some new, different coffee is grown here.
Our journey – along with a small adventure- started when flying from Bogota to Santa Martha and from there driving to the big climb of Sierra Nevada. The final destination was a remote farm in the highlands. Together with friends, Felipe, Sebastian and Mark, John and Hugo, walked into a sturdy jeep 4×4. On the way we passed by the probably oldest mill of Colombia, but, as there was no time, we planned our visit during our return. The landscape was so typical, almost identical, rich green forest. The road passed mainly through rainforest, a piece of unexplored “jungle”, a dirt path – which we used. Shortly after, mules were waiting to take us to the farm. For decades, the coffee was transported only by mules from inaccessible farms across the country. This is how the inspired logo with the symbol of Juan Valdez was created for the Federacion Nacional de Cafeteros.
img_9218

The photos speak for themselves,  we had unobstructed view of the superb bay of Santa Martha. The channel for the washing processing is all lined up with the horizon, it seems like it ends at the sea and coffee as if is ready to  be exported!
The station stands there for several years, with both old and modern equipment. It is always interesting to chat with the locals, who tell stories that may seem incredible for us living in a european capital! A beautiful sunset coloured our way back, where  the patiently animals were waiting for us. Shortly before the end of the route, the car was almost overthrown. We caught our breath for a few seconds. Here you can see the video.

With the same vehicles we returned in the small village of Minca, in an eco hotel, the Sweet Harmony. In the morning I prepared coffee, a delicious Colombian, the Julio Cortez of Neighbor’s and Crops program of La Palma y El Tucan farm. I ground by hand and prepared it in a coffeepress. The visit to the old mill was of great interest. There were the good, old machines that are still used and produce the traditionally washed coffees of Colombia. We tasted beers of the local microbrewery that operates inside the mill. Although still early morning, we drank a delicious pale ale. The mill uses water of the river that crosses the region- both for washing coffee and for brewery. They also roast the coffee in a very old machine and serve it on the spot.
Although the whole visit to the area did not last more that a day, I left with my mind full of strong memories.

Waiting for the very first Sidra

Posted on by under The Farms, The places, Uncategorized

phonto (4)

A few weeks ago I traveled to the Eastern Cordillera of the Andes, to taste the first harvest of Sidra coffee in one of my favorite farms, the sophisticated La Palma y el Tucan. I was their guest for two days in the beautifully located farm, staying in the wooden eco friendly cabins. The feeling of sleeping and waking up in such an environment, it is not easy to describe in words. Tranquility, sounds from the river Apulo passing through trees, unique sense.

phonto (1)phonto (5)

phonto (2)

phonto (3)

phonto

phonto (3)

The fruits of Sidra grow on trees that reach up to 2.5 meters high just in the first three years, in a very specific microclimate with high humidity levels. Already on the farm the plant has adapted so well. The formation of the branches coming from the trunk resembles that of Geisha. We evaluated 6 picolots including Sidra, extremely small quantities of different varieties, Heroes and Legendary virieties, like the owners have named them, which make only 1% of production. Of these, I have chosen the Sidra and bought their entire production, a limited reserve lot for the project of Direct Relationship for Taf coffee, which is expected to arrive soon in the roastery in Athens. For the processing, they used a Lactic-Acid Fermentation, which resulted in a complex cup full with notes of cedar and red apple, so special.

phonto (4)

I feel so excited about this very first harvest, the moment of 2015 that someone will know how Sidra from La Palma y El Tucan, in Taf roasting tastes like.

The evening at the farm passed pleasantly, by drinking Argentinian Merlot, with strong tannins in the mouth and an exquisite rum Santa Teresa Gran Reserva from Venezuela, accompaniment of traditional music. All happened slowly and when even thinking of that two nights there, is enough to feel that you can lose yourself in the Cordillera.

You can watch the amazing  video that my friends – owners of the farm La Palma y El Tucan made for our collaboration here!
Enjoy!

If you find yourself in Bogota

Posted on by under The places

phonto (2)  phonto (3)
phonto (4)Colombia is the second country in Arabica coffee production. However, usually almost all of its quality coffee is exported while locals and visitors drink tinto, a poor quality raw material that Colombians could not sell, because other countries would not buy and of course would not be consumed. Although I do not like tinto at all, I like Bogota very much.
It has a charm, is situated at an altitude of 2640 meters, a great feature of the place that can be verified easily,
if you climb to Monserrate, in the center of the city.

phonto (10) phonto (11) If you like to drink really good coffee, Bourbon worths a visit. It is a coffee shop that gets high quality coffee, 100% Colombian, and really stands out. Located in the upper class neighborhood of Rosales, amongst traditional houses, with the characteristic terracotta bricks, offers the best you can find.

phonto (6)The owners are Paola Laguna Becerra and Jose Alberto Rosero, they can recognize exquisite local production to supply their coffee house. They roast the beans in their in house micro-roastery and then,  they use them for espresso and brew bar needs. Their up to date brew bar uses a great range of methods and utensils, such as siphon, pour over on V60, aeropress, chemex and many more. People working on service are kind, smiley, and organized, elegantly dressed in aprons, everything in the coffee house is cared, with a fresh touch.

                   phonto (7)  phonto (5)

 Apart from the great espresso shots I had been offered, I tried cold brew, in spite my initial refusal, as up to that time, not even one cold brew could  meet my taste criteria. However,  Bourbon cooperates with 21gramos cold brew. I am not at all a fan of this beverage, but I have to admit that it was so special, the only really good cold brew I have taste. So, if you find yourself in Bogota, Bourbon Coffee Roasters worths more than a visit, for all the above reasons and I am sure you will find many more.